استاندارد SAE مخفف عبارت ( Society Of Automotive Engineers ) است که به معنی انجمن مهندسین خودرو است. این انجمن در سال 1905 توسط اندرو ریکر و هنری فورد تاسیس شد.

استاندارد SAE در بازه ی عددی 0 تا 60 تشکیل شده است. استاندارد SAE  تعیین‌ کننده ‌ی ویسکوزیته‌ ی روغن موتور است. عدد 60 در استاندارد SAE نشان ‌دهنده ‌ی بیشترین میزان گرانروی بوده و نمایانگر روغنی است که به سختی جاری می ‌شود. با کم شدن این عدد و حرکت به سمت عدد 0 میزان گرانروی کاهش می ‌یاید و SAE 0 نشانگر روغنی با گرانروی بسیار پایین است و نمایانگر روغنی است که به آسانی جاری میشود.  همچنین در برخی مواقع حرف W نیز دربین اعداد دیده می ‌شود.

استفاده از حرف W در استاندارد SAE نیز برای نشان دادن حداقل میزان گرانروی روغن در هوای سرد زمستان است که از کلمه‌ی Winter می ‌آید. روغن‌‌ های موتور را بر اساس نوع ویسکوزیته می ‌توان به دو گروه مونوگرید و مالتی‌ گرید تقسیم کرد.

مالتی گرید

متخصصان با مشاهده‌ ی نقاط ضعف روغن‌ های مونوگرید تصمیم گرفتند تا محصولی انعطاف ‌پذیرتر دربرابر دما تولید کنند. این امر با تغییر ساختار روغن‌ موتور میسر شد و روغن ‌هایی جدید که در چهار فصل سال ویژگی ها و کارآیی خود را از دست نمی ‌دادند روی کار آمدند.

این روغن‌ ها مورد توجه و استقبال اکثر مصرف کنندگان قرار گرفت. روغن های مالتی گرید از دو عدد گرانروی که با حرف W از هم جدا می ‌شوند مشخص می‌ گردند. عدد اول نمایانگر میزان گرانروی در فصل گرم سال و دمای بالا است و عدد دوم بیانگر میزان گرانروی در فصل سرد و دمای پایین هوا است که در مبحث استاندارد SAE که در ابتدای مقاله آمده است اشاره کردیم.

صاحبان خودرو با وجود این روغن ‌ها دیگربا سرد و گرم شدن هوا نگران خودروی خود نبودند؛ چرا که ساختار این محصول در دمای پایین ، مانع از سخت شدن و افزایش گرانروی روغن، و در دمای بالا دچار کاهش شدید گرانروی و سفت شدن روغن نمی‌ شد. برای روشن شدن این موضوع روغن موتوری با مشخصه 5W-40 را مورد بررسی قرار می ‌دهیم. عدد 5 بیانگر حداقل گرانروی این محصول در فصل گرم سال و دمای بالا است و عدد 40 میزان حداکثر گرانروی آن در فصول سرد و دمای پایین را نشان می ‌دهد.

SAE، مالتی گرید و مونو گرید

این محصول را می‌ توان با روغن موتور دیگری با مشخصه‌ی 10W-50 نیز مقایسه کرد. همانگونه که مشخص است روغن موتور دوم به دلیل برخورداری از عدد 10 در فصل گرما گرانروی بیشتری دارد و نسبت به روغن 5W-40 سفت ‌تر است. بنابراین روغن موتور 10W-50 برای محیط ‌های گرم ‌تر مناسب است زیرا روغن بیش از حد شل نخواهد شد، این موضوع را می ‌توان با مقایسه‌ی W 50 با W 40 هم دریافت.

روغن موتور 5W-40 در فصل سرد گرانروی برابر ۴۰ خواهد داشت؛ درحالی‌که این میزان برای روغن دوم ۵۰ بوده و نشان می ‌دهد که روغن 10W-50 در سرما بیشتر از رقیب خود سفت می ‌شود. از این‌ رو این روغن برای مکان ‌هایی که زمستان ‌های بسیار سردی ندارند مناسب‌ تر است و در محیط‌ هایی با سرمای شدید بهتر است از روغن موتور 5W-40 استفاده کرد.

مونوگرید

این روغن به دلیل ساختاری که دارد نمی ‌تواند در بازه‌ ی دمایی مختلف میزان گرانروی خود را تغییر دهد و تنها برای دمایی خاص یا در اصطلاح فصلی خاص از سال مورد استفاده قرار می ‌گیرد. روغن‌ های مونوگرید قدمت زیادی دارند و در گذشته تنها روغن موتوری بودند که برای موتور خودروها تولید می ‌شد. عموما روغن‌ هایی با استاندارد SAE بین 0 تا 30 در فصول سرد و دماهای پایین مورد استفاده قرار می ‌گرفتند.

در صورتی که فردی از این روغن در خودروی خود استفاده می ‌کرد مجبور بود که با گرم شدن هوا روغن موتور را عوض کند و آن را با روغنی با بازه‌ی عددی SAE بالای 30 جایگزین کند. هرچند این روغن‌ها قیمت چندان بالایی نداشتند اما درصورت تغییر دما کارآیی خود را از دست می ‌دادند و گزینه‌ی قابل اطمینانی در تمام فصول محسوب نمی‌ شدند.